Chirurdzy: Serial ukazujący realia pracy chirurgów w jednym z szpitali w Seattle. Główną bohaterką jest Meredith Grey (Ellen Pompeo), córka wybitnej lekarki, stażystka, właśnie rozpoczynająca staż.Wraz z nią pracę rozpoczyna kilkoro zdolnych studentów, z których tylko niewielu przetrwa koszmar, którym jest praca bez wytchnienia i snu, walka pełna współzawodnictwa i podporządkowanie się despotycznym przełożonym. W przypadku Meredith (Ellen Pompeo) pojawia się kolejny problem gdy orientuje się ona, że jej kochanek Derek (Patrick Dempsey) jest równocześnie jej przełożonym. Prócz Meredith (Ellen Pompeo) poznajemy także Izzie Stevens (Katherine Heigl), George’a O’Malley’a (T.R. Knight), Christine Yang (Sandra Oh) i Alex’a Karev’a (Justin Chambers). Wszyscy oni muszą słuchać poleceń zgryźliwej wrednej dr Mirandy Bailey (Chandra Wilson), zwanej „Nazi”. Meredith (Ellen Pompeo) ukrywa przed przyjaciółmi prawdę o ciężko chorej matce, o talencie której wciąż krążą plotki po szpitalnych korytarzach. Izzie to prosta dziewczyna, która zarabiała na studia pracą modelki i nadal jest za uważana za „ładną buzię”. George (T.R. Knight) to chłopak z sąsiedztwa, który zazwyczaj mówi i robi to czego nie powinien w danej chwili, niezdara. Christine (Sandra Oh) jest pełna energii i współzawodnictwa co nie przeszkadza jej w robieniu wszystkiego po swojemu. Pełen ambicji Alex (Justin Chambers) maskuje swe klasowe pochodzenie pod maską arogancji.
Najciekawsza była jednak postawa Avery’ego, coraz bardziej świadomego, że zmiany nie da się przeprowadzić z boku. Jasne, serial pokazuje tu wprost, jaka perspektywa jest najlepsza, ale nie kłuje to wcale w oczy. Chirurdzy od zawsze byli serialem mocno nowoczesnym i tolerancyjnym, więc nie powinno to nikogo dziwić. Jednocześnie, ukazanie zmian Avery’ego było na tyle ciekawe i dobrze przeprowadzone, że moralizatorstwo, tak często przeze mnie produkcji zarzucane, nie wystąpiło. Na pewno był to ważny odcinek z perspektywy amerykańskiej, dla nas – myślę, że najciekawsze przedstawienie perspektywy osób ciemnoskórych dotychczas. Ukazanie ważnych wydarzeń przez pryzmat jednostek ma swoje wady i zalety, jednak tym razem spisali się na medal.
Chirurdzy czują na plecach dech końcówki sezonu. W końcu jest tylko siedemnaście odcinków w tej serii, a trudno zakończyć wątki wszystkich bohaterów w czterech odcinkach. Jestem ciekawa, co się stanie dalej, bo chyba w końcu ten pociąg ruszył pełną parą – szkoda tylko, że na końcówce, gdy wymęczył już wszystkich pasażerów.
Tym razem jednak pokazano całe protesty z różnych perspektyw – nie tylko osób czarnoskórych, ale również przypadki białych osób, które wychowują dzieci mieszane rasowo i nie do końca rozumieją, co to oznacza. Choć te różnice i niuanse były o wiele większe. Począwszy od Richarda, który jest prawdziwym weteranem protestów, kończąc na jego żonie Catherine, która nie chce uczestniczyć w tym wszystkim, uważając, że takie konflikty można rozwiązać inaczej.
Komentarze
Świetny serial
Zabieram sie za ogladanie kolejnego odcinka!
jak wam się nie uruchamia player po rejestracji to otwórzcie stronę na nowo, u mnie pomogło
Bardzo świetny serial polecam
Zakończenie mnie totalnie zaskoczyło :o
Fakt! Dobre.
Daje 9/10
Dzięki za udostępnienie serialu, nigdzie go nie mogłam znaleźć
dobry polecam
Załaduj pozostałe komentarze...